کتاب من پیش از تو نشر آفرینه

فاصله ی ایستگاه اتوبوس و خانه 158 قدم است؛ اما اگر عجله ای نداشته باشی و آهسته راه بروی، به 180 قدم هم می رسد. درست مثل وقتی که کفش های لژدار پوشیدی، یا کفش هایی که از خیریه خریدی و جلویش پروانه دارد؛ اما اندازه نیست و از پشت پا درمی آید و از خودت می پرسی چرا قیمت آن 1099 پوند است؟ از گوشه ی خیابان به سمت کوچه ی خودمان پیچیدم (68 قدم). حالا می توانم خانه مان را ببینم. خانه ای چهارخوابه هم ردیف خانه های سه یا چهارخوابه ی دیگر. ماشین پدر بیرون بود، که نشان می داد او هنوز سرکار نرفته است. پشت سرم، خورشید پشت «قلعه ی استورت فولد» در حال غروب کردن بود و سایه های تاریک، چون مومی مذاب از تپه سرازیر می شدند تا از من جلو بزنند. وقتی بچه بودم، عادت داشتیم در کوه با سایه های بلندمان جنگ تفنگی راه بیندازم. اگر امروز به شکل دیگری رقم می خورد، می توانستم تمام اتفاقاتی که تا به حال در این مسیر برایم رخ داده است را برایتان تعریف کنم.